Bloggen voor het plezier

Een poosje geleden begon ik hevig te verlangen naar de tijd waarin we nog puur voor het plezier blogden. Niet om volgers mee te paaien of likes te verzamelen en aan de hand van je populariteit de kwaliteit van je leven af te meten. Zonder verborgen agenda’s of commerciële bijbedoelingen. Zonder ruis van advertenties, algoritmes en gesponsorde posts. Gewoon schrijven, delen en lezen, omdat het kon. Omdat het leuk was.

We gaven onszelf namen als vermiljoen, meisjesmama, polkadotjes of les quatre mères. Onze blogs waren een mozaïek van het dagelijkse leven: recepten, naaipatronen, handige tips voor het leven met baby’s en kleuters,… Er kwam niet eerst een pop-up met ‘Laat je e-mailadres achter en ontvang dit exclusieve recept’. Je kon het gewoon lezen. Je abonneerde je op de feed van wie je wilde volgen en een paar keer per week las je hun nieuwste schrijfsels. Je werd niet plots onvindbaar wanneer je een paar weken niets schreef omdat je je handen vol had aan het leven zelf.

Naar die tijd keek ik met heimwee terug.

En soms kan dat: terugkeren in de tijd, het stof eraf blazen en weer beginnen. Niet omdat het moet, maar puur voor het plezier.

Je bent (opnieuw) welkom!