bewolkte dagen

Na weken van zonovergoten dagen, was deze grijze dag meer dan welkom. Alsof er met het wolkendek een dekentje over de dag werd gelegd en de lente even mocht pauzeren. En precies dat gevoel van rust, gaf me vandaag het duwtje in de rug om in beweging te komen. Alsof ik wat lente kon inhalen.

Precies het juiste weer om werk te maken van een projectje dat al weken op actie wachtte: de nieuwe aardbeirekken. Met de lentekriebels in mijn groene vingers - en Manlief aan mijn zijde - , puzzelde ik eindelijk mijn nieuwe aardbeirekken in elkaar. Naast de aardbeien in volle grond in de moestuin, moeten deze hangende bakken deze zomer zorgen voor plukgeluk à volonté.

Het kriebelde om ze meteen te vullen, dus sprong ik in de auto richting tuincentrum. Als ik ooit mijn laatste centen zou uitgeven, dan weet ik zeker dat het niet aan een mooie jurk of een duur paar schoenen zal zijn, maar aan plantgoed. Een lading doordragende aardbeiplanten ging mee naar huis: de geurige Mara des bois en de zoete Sweet An. En passant vulde ik de kar nog met kleine viooltjes (om een terraspot te vullen) en vaste sleutelbloemen voor een nieuwe border op de ‘berg’. Die hoop aarde is een restant van het grondoverschot tijdens onze bouw. De berg deed lang dienst als speelhoek voor de jongens waar ze naar hartelust mochten graven. Maar langzaam tover ik die hoop zand om tot een bloeiende berg.

Soms is een grijze dag alles wat je nodig hebt om alvast kleur toe te voegen aan de dagen die nog komen.